Zostałyśmy powołane, by być kobietami, które mówią o obecności Boga w naszym świecie i kochają do końca, aż do oddania życia.

Zwali ją “Kobieta, która zawsze się modli”
I tak czyniła...
Wtedy tego nie wiedziała, ale jej życie było modlitwą,
Wtedy tego nie wiedziała, ale jak Bóg, była na tyle wielka, by ponieść porażkę

Ale ona ma znaczenie, ta kobieta, która zawsze się modli
Ona wciąż stąpa po polach pszenicy
Ameryki, której nie rozumiała
Rozumie ją teraz. Bóg rozumie nawet Amerykę

Pielęgnowała plony wypuszczające pędy, była ziarnem pszenicy, które obumarło.
Ona, samotna osiemdziesiątka, kroczyła w odosobnieniu.
Harowała na skąpych polach pszenicznych, gdy nie było deszczu. Małe nasionko;
Ale Bóg był nasieniem, deszczem i wzrostem ziarna w milczeniu.

I to pole Społeczeństwa, obmyte przez dwa oceany, nakreśliło na mapie wiarę Filipiny,
Wiara wtedy kiedy brak deszczu, ziaren mało i ziemia skąpa
Wiara, że ziarno wykiełkuje.
Praca dla nieprawdopodobnych zbiorów.

tłumaczenie z j. angielskiego: Ewa Bartosiewicz

© SACRE COEUR - ZGROMADZENIE NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA