Na dziedzińcu domu klaretynów: s. Matilde rscj proboszczem (Fr Anistus), o. Joaquin i innymi sąsiadami.         Drodzy Przyjaciele!

Jak już wiecie, zostawiłam Haiti na kilka godzin przed trzęsieniem ziemi 12 stycznia. Pojechałam do Meksyku, na robocze spotkanie nt. wychowania i nauczania. Spotkanie zaczęło się trzy dni później, ale nie było żadnego lotu na 14 stycznia, więc musiałam wylecieć wcześniej. W dniu trzęsienia ziemi miałam być w CIFOR (Centrum Studiów Teologicznych dla Osób Konsekrowanych na Haiti), gdzie uczę w każdy wtorek od 15 do 17 – godzina kataklizmu. To miejsce zostało zburzone, a wielu studentów wewnątrz zginęło. Byłabym tam z nimi. Dr Zilda Arns, założycielka Centrum Duszpasterstwa w Crinança, zmarła podczas rozmowy poza budynkiem CIFOR z Honore (Oblatem świętego Franciszka Salezego), jednym z naszych studentów. On, dzięki Bogu, jest bezpieczny.

To wszystko, co pozostało z naszego kościoła parafialnego
Wieści o trzęsieniu ziemi dotarły do mnie podczas śródlądowania w Panamie. W Meksyku byłam w stanie skontaktować się z wieloma osobami i zorganizować znaczną pomoc dla Haiti. Sieć naszych szkół w Meksyku okazała ogromną solidarność, pomoc i wsparcie.     

Musiałam wracać przez Republikę Dominikany, ponieważ lotnisko w Port au Prince nadal odmawia przyjmowania lotów komercyjnych. Linie lotnicze, którymi wracałam pozwoliły mi zabrać cały ładunek, jaki miałam ze sobą. Zatem byłam w stanie przywieźć do Haiti wszystko, o co prosiła mnie Josefa Corrada rscj, jak również 7 namiotów. Mam wielu przyjaciół, którzy śpią na ulicy.

Dom naszych sąsiadów. Dotychczas nie udało się wydostać ich ciałPoinformowałam Pedro Acevedo, przyjacieala i sekretarza Dominikańskiej Konferencji Zakonników i Zakonnic (CONDOR), że przylecę 23 stycznia, i znalazł wspólnotę zakonną, która odebrała mnie z lotniska i dała schronienie. Następnego dnia, uczestniczyłam w walnym zebraniu CONDOR. Był to dzień solidarności z Haiti i została zreorganizowana sieć pomocy dla Haiti.

Siostry Misjonarki Serca Pana Jezusa, które mnie przyjęły nie mogłyby być bardziej serdeczne i wspierające. Urocze kobiety. Następnego dnia poszliśmy z siostrami do CONDOR i załadowaliśmy ciężarówkę żywnością, wodą i lekami, które mieli. Poszłam też do Nono SJ, mojego szefa, z którym współpracowałam przez ponad trzy lata. Podczas trzęsienia ziemi został poważnie ranny w nogi, przeszedł dwie operacje i dializy, bo jego nerki odmówiły posłuszeństwa.     

Wszystko, co udało się uratować z naszego kościoła parafialnego. Wczesnym rankiem 26 stycznia wyjechaliśmy z Dominikany konwojem, składającym się z 4 samochodów dostawczych i ciężarówki osób konsekrowanych - lekarzy i pielęgniarek, którzy mieli spędzić dwa tygodnie na Haiti.

Nasz dom został zniszczony. Nie możemy w nim mieszkać. Ludzie mogą wejść i ukraść, co i kiedy im się podoba, ponieważ runęły ściany na parterze. Obecnie ratujemy dokumenty i rzeczy, które naszym zdaniem są istotne (jak np. modem, dzięki któremu jest możliwa komunikacja), ale z braku miejsca nie możemy wziąć wszystkiego i musimy dokonywać wyborów.   

Nasz domW dniu 30 stycznia inżynier oglądał nasz dom i powiedział, że nie jest możliwe odbudowanie go, ponieważ jest tam 8 złamań stropów i ścian wspierających oraz zrujnowane schody. Staramy się ratować przynajmniej meble, ale nie mamy miejsca, gdzie mogłybyśmy teraz mieszkać. Ludzie, którzy potrzebują pomocy, są teraz w Port au Prince, więc musimy tu zostać. Josefa będzie kontynuować pracę w Verrettes gdzie przez tydzień każdego miesiąca, prowadzi program edukacyjny dla dzieci i młodzieży. Rozmawiałyśmy z siostrami ze Zgromadzenia Córek Jezusa, i przez pewien czas będziemy mogły mieszkać w ich domu. Potem… Bóg da nam poznać, co dalej.

Jutro jedziemy do UNICEF, aby zobaczyć, czy możemy z nimi stworzyć program dla chłopców i dziewcząt, którzy chodzą po ulicach lub są w obozach dla uchodźców.
Dziś wieczorem pójdziemy CAFOJ do naszego księdza proboszcza, z pytaniem czy możemy na jego terenie, Nazon, usytuować przychodnię...

Liczymy bardzo na wsparcie was wszystkich. Serdeczności od Josefy i ode mnie.