Zostałyśmy powołane, by być kobietami, które mówią o obecności Boga w naszym świecie i kochają do końca, aż do oddania życia.

© Savvas Kalimeris

 

Wspólne wędrowanie!

Przez cały Wielki Post Komisja JPIC zaprasza do odbycia duchowej podróży, dzięki pomocy naszych sióstr w formacji. Będziemy mieli radość modlić się z różnymi nowicjatami Zgromadzenia.

Co tydzień będziemy wyruszać w podróż inspirowaną słowem. Jak trampolina, otworzy nas ono na Słowo Boże i poprowadzi nas do tego, co chcemy zrobić dla naszej ludzkiej rodziny i naszego wspólnego domu. Ponieważ JPIC nie jest tylko skrótem, JPIC jest postawą życia, którą możemy przeżywać, która nieustannie prowadzi nas od kontemplacji do działania.

Co tydzień, w każdy piątek na międzynarodowej stronie JPIC będą się pojawiać teksty do modlitwy związane z nadchodzącą niedzielą.

Ta propozycja jest także sposobem na to, by się jednoczyć w naszych sercach, by żyć w komunii ze sobą nawzajem i z całą rodziną Najświętszego Serca.

Dobrego czasu Wielkiego Postu !

 

Papież Franciszek przypomina nam w swojej encyklice Laudato Si:
"Dziś (...) musimy sobie uświadomić, że prawdziwe podejście ekologiczne zawsze powinno uwzględniać kwestię sprawiedliwości w debatach na temat środowiska, tak aby usłyszeć zarówno wołanie ziemi, jak i wołanie ubogich".
(#49). Być może łaską, o którą powinniśmy prosić w ciągu tych 40 dni, to pozwolić sobie na głęboką przemianę, odnowienie, nawrócenie, by stać się łagodniejszym, by nasze myśli, nasze słowa i nasze czyny mogły być przemieniające.

Głosy najuboższych są słyszalne "jak głos wołającego na pustyni". Są oni spragnieni oazy człowieczeństwa, przestrzeni, gdzie mogą być obecni i wysłuchani. W tym okresie Wielkiego Postu, mamy możliwość w uprzywilejowany sposób dotrzeć do najbardziej wrażliwych ludzi wokół nas - i do najbardziej wrażliwej części nas samych – aby przyjmować, słuchać i pozwalać sobie na przemianę, krok po kroku. po trochu. Możemy uczyć się z ich słów i doświadczeń życiowych oraz "rozważać je w naszych sercach". Możemy być przez nich inspirowani i pozwolić się nawracać.

Możemy zatem stworzyć im warunki do dzielenia się ich "ludzkim doświadczeniem” wytrwałości i nadziei... Wtedy, krok po kroku, stopniowo, nasze wędrowanie stanie się "karawaną" ludzkości, komunii.

Nasza ziemia również woła z bólu. Jesteśmy świadomi , że jesteśmy odpowiedzialni za przyszłość wielu narodów. Ten żyzny i bujny Ogród Stworzenia ulega zniszczeniu. Wykorzystajmy jak najlepiej ten Wielki Post, czas pustyni, w całym tego słowa znaczeniu, aby skupić się na tym, co najważniejsze w naszym życiu. Żyjąc na pustyni, możemy wybrać życie w wolnej i radosnej prostocie. Niech wiatr piasku uwolni nas od tego, co tego, co zbędne, a namiot naszego serca niech stopniowo się rozjaśnia i staje się szerszy. Zmiana naszego stosunku do Stworzenia i zmiana relacji do życia to jedno i to samo nawrócenie.

 

© Ryan Cheng

 

Modlitwa wstawiennicza

Panie, Ty wzywasz nas do otwarcia naszych serc, aby odrzucić pozory i to, co zbędne. Niech ten Wielki Post będzie dla każdego z nas czasem owocnego życia wewnętrznego, które przyciąga nas do Ciebie, sprawia, że żyjemy w Tobie i otwiera nasze serca na tych wszystkich, którzy są "na poboczu drogi". Pozwól nam wyciągnąć rękę i zatroszczyć się o najbardziej bezbronnych pośród nas, w naszych wspólnotach i w Twoim stworzeniu.

 

© Zoltan Tasi" Oto teraz czas upragniony". (2 Kor 6, 2)

Nadszedł czas, aby zrobić krok w stronę pustyni
i odnowić naszą drogę ku życiu.
Czas, by iść w rytmie Jego słowa
i pozwolić, by nas prowadziło.
Nadszedł czas, aby ugasić pragnienie przy studni spotkania
i nigdy nie przestać wyciągać ręki do naszych braci.
Odnaleźć po drodze życiowych wędrowców
i dzielić się pracą Cyrenejczyka.
Nadszedł czas, aby żyć w przebaczeniu i uzdrowieniu
oraz zatroszczyć się o nasze złamane życie.
Nadszedł czas, aby ustanowić dom Boży pośród nas
i głosić, że istnieje pełnia życia dla wszystkich.
Nadszedł czas, by czuwać z Jezusem
i przygotować salę na górze.

 

 

"Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię"

 

 

Z tymi, z którymi żyjemy, możemy wybrać z liturgii słowo, które nas wzywa...
Razem możemy też spalić popiół naszych wątpliwości, naszych lęków, naszej goryczy, naszych zranień...
Nazwijmy je i pozwólmy, aby zostały strawione w ogniu Jego miłości.

 

W komunii na drodze ku Wielkanocy!
Komisja JPIC
tłumaczyła Violetta Zając rscj

© SACRE COEUR - ZGROMADZENIE NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA