Ikona Świętej Rodziny,Ewa Szlempo, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. /Łk 2,22-40/

Kontemplacja Ikony Świętej Rodziny

Zapraszam do kontemplacji Ikony. Jeżeli nie mamy w domu Ikony Świętej Rodziny, postarajmy się odszukać w komputerze taką, która najbardziej do nas przemawia i patrzmy na nią, a raczej pozwólmy by ikona patrzyła na nas. Zatrzymajmy się przy każdej osobie oddzielnie, na zasadzie przywitania i wejścia w relację z nią, następnie patrzmy na wszystkie osoby razem.

Jest to ikona komunii, czyli zjednoczenia między osobami. Porównywana jest z najsłynniejszą ikoną na świecie, ikoną Trójcy Świętej Rublowa. Liczba 3 oznacza także i tutaj doskonałą wspólnotę. Jest to również ikona symbolizująca Kościół, jego mistyczne zaślubiny z Bogiem. Możemy również o niej powiedzieć, że jest ikoną ogniska domowego, tajemnicy zjednoczenia mężczyzny i kobiety w ich życiodajnej miłości. Przy czym każda z osób zachowuje własną tożsamość, służy darami jakie otrzymała od Boga. Jest to ikona każdej postaci, a zarazem wszystkich trzech. Wiele tajemnic możemy odkryć kontemplując tę ikonę. Niektóre z nich wyrażają się poprzez postawę Maryi i Józefa, np. możemy dostrzec wielką, delikatną miłość i zaufanie, którym siebie darzą. Dzieciątko jest niesione przez nich obydwoje, ponieważ razem są za Nie odpowiedzialni. Jest to obraz miłości rodzinnej, gdzie dziecko, dzieło Boga Samego jest jednocześnie owocem ludzkiej miłości.

Zjednoczenie rąk postaci przypomina przymierze, które Chrystus zawiera z małżonkami poprzez sakrament małżeństwa. Jezus jest obecny w sposób szczególny wśród nich. Kobieta symbolizuje serce, wnętrze człowieka. Kolor ubrania Maryi, to królewska purpura. Kontemplując tę ikonę zaproszeni jesteśmy do tworzenia w sobie głębokiej harmonii. Tylko serce czyste i święte potrafi zakrólować nad wewnętrznym chaosem, nieuporządkowanymi uczuciami i wprowadzić w swe wnętrze ład, jedność i pokój. O takiej harmonii mówią psalmy: Wprowadziłem ład i pokój do mojej duszy.

Mężczyzna symbolizuje wymiar kapłański człowieka, zwraca uwagę na to, co zewnętrzne w każdej osobie. Mężczyzna ofiarowuje, chroni, pracuje i poświęca się. To wszystko wyrażone jest symboliką koloru zielonego i brązowego, kolorów ziemi, pokory wobec Stwórcy.

Dziecko Boże, którym naprawdę jesteśmy, jak mówi o tym św. Jan: Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy (1J3,1) Jest ono przyodziane w światło, nosi suknię przyozdobioną złotem, żyje pełnią radości. Radość ta i szczęście są dla nas osiągalne, gdy poprzez życie i łaskę pozostajemy dziećmi Bożymi. Dziecko Boże ukazane jest też jako osoba, która służy, a symbolizuje to stuła diakońska.

Cała ikona Świętej Rodziny jest słowem Bożym wyrażonym poprzez obraz i może stać się niewyczerpanym źródłem kontemplacji. Ukazuje tajemnicę miłości Boga do każdego z nas, wyrażoną poprzez tajemnicę miłości rodzinnej.

Na zakończenie zwróć swoje myśli na rodzinę, dziękując Bogu za wszystkie radosne chwile przeżyte w rodzinie, pokazując Jezusowi wszystko to, co powinno być uporządkowane, proś Go o uzdrowienie rodzinnych relacji.

przygotowała Dorota Stokłosa rscj